به گزارش ايرنا، کوروس ربیعی گفت: سرشماری حیات وحش به دلیل گستردگی جنگلهای مازندران و پراکندگی گونه‌ها بر اساس ردیابی انجام می‌شود و احتمال این که جمعیت مرال‌ها بیشتر باشد، وجود دارد.
وی گفت که برای حفاظت و تکثیر مرال در مازندران 15 راس از این گونه در سایت سمسکنده در شرق ساری نگهداری می‌شود.
مرال یکی از بزرگ‌ترین انواع گوزن و بزرگ‌ترین گوزن بومی ایران است و در گذشته جمعیت بسیار زیادی از این گونه در اغلب نواحی جنگلی سواحل دریای خزر، ارتفاعات البرز و دامنه‌های زاگرس وجود داشت.
مرال موجود در ایران که با نام انگلیسی رد دیر Red Deer شناخته می‌شود، یکی از 12 زیر گونه مرال در جهان است که طول بدنش به 165 تا 250 سانتی‌متر و طول دمش به 12 تا 15 سانتی‌متر می‌رسد و دارای ارتفاع بدن 120 تا 150 سانتی‌متر و وزن 220 تا 490 کیلوگرم است.
مرال در ایران در گذشته در جنگلهای شمال کشور از ساحل دریای خزر تا ارتفاعات البرز و جنگلهای بلوط حاشیه زاگرس از آذربایجان تا استان فارس زندگی می‌کرد، اما امروزه نسل آن در شمال غرب و غرب کشور به‌کلی نابود شده و آخرین بار ۵۰ سال پیش در جنگلهای ارسباران مشاهده شد.
در مازندران 2 پناهگاه حیات وحش مرال و گوزن زرد در شرق شهرستان ساری در سمسکنده و دشت ناز به منظور حفاظت و تکثیر این گونه‌های جانوری سازماندهی شد که در حال حاضر 15 راس مرال در سمسکنده و 39 راس گوزن زرد در پناهگاه حیات وحش دشت ناز به سر می‌برند.
- باز شدن پای بخش خصوصی در پرورش مرال
رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران همچنین گفت که برای حفاظت از حیات وحش به خصوص مرال بخش خصوصی نیز وارد کار شد و تاکنون با سه مرکز خصوصی در ارتباط با پرورش و تکثیر مرال موافقت نامه امضا شده است.
ربیعی افزود: 18 راس مرال به صورت امانی در اختیار این مراکز که پیشتر اهلیتشان برای نگهداری و تکثیر مورد تایید قرار گرفته بود، قرار داه شد و این مراکز تنها امانتدار هستند.
وی تاکید کرد: هرگونه سهل‌انگاری از سوی این مراکز که منجر به تلف شدن حیوان شود، طبق توافق باید جریمه‌اش را برابر مصوبه شورای حفاظت محیط زیست پرداخت کنند.
مجتمع فرهنگی ورزشی محمودآباد و دهکده گردشگری تنکابن نمونه‌ای از همکاران بخش خصوصی محیط زیست در نگهداری و تکثیر مرال در مازندران هستند.
شورای حفاظت محیط زیست جریمه شکار هر راس مرال را در سال 93 حدود 350 میلیون ریال اعلام کرد.
نظر شما